donderdag 28 maart 2013

Eerste keer oncoloog.




Deze week begon rustig. Ik kreeg van diverse mensen linkjes met allemaal boeken en die staan nu op mijn tablet dus ik ben voorlopig zoet aan het lezen. Als ik dat wil dan. Het leest best prettig op een tablet, omdat je de achtergrond donker kunt maken en een ander lettertype en dan ook nog grotere letters. Dus ik lees helemaal op mijn gemak. Dan zet ik de tablet ook nog op een kookboeken standaard en dan is het helemaal ontspannen lezen. Ondertussen een handwerk je in mijn handen en dan gaan met die banaan. Je zou denken dat er hier niets aan de hand is. Maar niets is minder waar.
Toen ik gebeld werd door de oncoloog assistente werd het mij even goed duidelijk dat er wel degelijk iets aan de hand is, voorheen ging ik naar de mammapoli, en zeg nu zelf, dat klinkt een stuk leuker.
En ook nog niet zo confronterend. Wel kreeg ik daar niet de mooiste berichten te horen. Maar de naam  was nog vriendelijk....anders. Nu kon ik dus woensdag naar de oncoloog.
En daar kregen we goede uitleg wat er nu gaat gebeuren en de bedoeling is. Waarom er gekozen is voor chemo en hoe ze op die uitkomst zijn gekomen. Eigenlijk alleen maar door statistische gegevens. Door alle behandelingen en patiënten in te delen en in statistieken te plakken, komen ze op een behandeling die de meeste kans van slagen heeft. De kankercellen zijn zo klein en soms wel aanwezig maar niet zichtbaar, dat ze er voor kiezen in bepaalde gevallen voor een bepaalde behandeling. Omdat ze gemerkt hebben dat het dan de beste uitkomst heeft.
In mijn geval komt dat dus neer op eerst chemo, en daarna een serie bestralingen met medicijnen om de hormonen te onderdrukken. Omdat het een hormoon gevoelige tumor is.De Chemo wordt dan drie x FEC en drie x Docetaxel dit dan om de drie weken. Dus beginnend met de FEC en dan drie weken later weer en drie weken later weer. Daarna hetzelfde nog eens maar dan met het andere medicijn.
Als bijwerking hebben ze beide dat je haren zeker zullen uitvallen. Maar dat had ik al ingecalculeerd. En in mijn beleving vind ik dat nog het minst erge. Alhoewel ik bij diverse mensen lees dat ze dat juist het ergste vonden kan ik me dat niet voorstellen. Die haren komen wel weer terug denk ik dan. En als leuke bijkomstigheid bedacht ik mij deze week dat ik dan ook de snorharen kwijt raak! Kijk dat is dan weer positief.....toch? Maar ik denk eigenlijk :als die kanker maar uit mijn lijf is. Misselijk en braken lijkt mij dan weer erger. Omdat ik al snel misselijk ben heb ik het daar niet zo mee. Maar daar schijnen ze weer goede medicijnen voor te hebben tegenwoordig om dat tegen te gaan. Om de haaruitval tegen te gaan is er de mogelijkheid voor Hoofdhuidkoeling . Daar kregen we een goede uitleg over. Dan heb je kans dat je haren minder uitvallen. En dat ze bij de tweede sessie eerder terug komen. Er zit wel een maar aan: je moet voor dat je het infuus met chemo krijgt al een half uur met zo een kap opzitten. En na de behandeling nog eens ander halfuur.  In totaal is dat dus 2 uur langer behandelen. En je zit voor de chemo ook al ongeveer 2 uur. Dan ben je dus als snel 4 uur bezig. In die tijd wordt je echt wel goed verzorgt dat geloof ik zo, want je wordt nog net niet in de watten gelegd hier in Assen. Maar ja, twee uur langer is wel een overweging waard of ik dat wel wil. En met zo een koud geval op je koppie kun je ook nog hoofdpijn krijgen en daar heb ik nu juist helemaal geen zin in. Dus het is voor mij nog de vraag of ik de nadelen vind opwegen tegen de voordelen. Bedenkend dat er een kans is dat ze minder uitvallen.
Of dat ik gewoon ga voor het kale koppie met leuke zelf gemaakte mutsen en eventueel voor feestelijke gelegenheden een haarstukje. Want die kan ik ook gewoon krijgen. Dilemma, dilemma!
Keuzes maken blijft dus aan de orde. En wat is nu de juiste keuze????
Volgende week dinsdag ga ik weer naar de oncoloog, dan zal ik te horen krijgen wanneer de behandeling gaat starten. En daarvoor krijgen we een uitgebreid gesprek met een oncoloogverpleegkundige! Wat een geweldige woorden kom ik de afgelopen tijd tegen voor een spelletje scrabble!
Ondertussen zijn de bloemen en dergelijke uitgebloeid. En hangen er hier allerlei kaarten van allerlei lieve mensen die om mij en ons denken.
Je zou haast vergeten dat Casper sr ook nog steeds niet helemaal in orde is. Hij heeft nog steeds klachten met inspanning en is snel buiten adem. Hij moest vandaag dus terug komen bij de cardioloog voor de jaarlijkse tests. En het fietsen ging niet goed, dat is een reden om hem dus morgen op te nemen voor een hartkatheterisatie. Hij mag dan een nachtje blijven. Ook weer spannend wat daar dan weer uit gaat komen. Of er weer een vernauwing zit of dat er iets anders te  vinden is. Dus op zich weer spannend wat daaruit gaat komen. Nog even ter aanvulling op mijn blog, er staan hier weer wat dik gedrukte teksten. Dat zijn linkjes die je aan kunt klikken en dan merk je vanzelf wel waar je dan uitkomt.

Gelukkig is er Pasen dit weekeind. En mogen we zien op het kruis van Christus waar Hij voor ons de dood overwonnen heeft. Dat maakt ons rijk. En Vrij!
Als ik in gedachten sta.
bij het kruis van Golgotha,
als ik hoor wat Jezus sprak,
voor zijn oog aan 't kruishout brak,

Hoe nog stervende zijn mond
troost voor vriend en moeder vond,
weet ik: "Hij vergeet ons niet,
schoon Hij stervend ons verliet."

Hoor ik dan, hoe Jezus bad
voor wie Hem gekruisigd had,
'k weet dan: "Bij de Heiland is
ook voor mij vergiffenis."

Zie ik, hoe genaad' ontving,
die met Hem aan 't kruishout hing,
'k bid, mij voelend Hem gelijk,
"Heer, gedenk mij in uw rijk!"

Hoor ik, hoe Hij klaagde, dat
Hem zijn God verlaten had,
'k weet dan, wat mij ook ontvall',
God mij nooit verlaten zal!

Hoor ik, hoe Hij riep: "Mij dorst!"
dan roep ik: "O Levensvorst,
Gij, Gij naamt de bitt're dronk,
die deez' aard verzoening schonk!"

5 opmerkingen:

Joke Vermanen zei

De sneltrein is wéér een station voorbijgeraasd.
En weer heb je het idee dat je even moet bijkomen van alle informatie die je krijgt.
Maar dat er écht iets niet goed is dát komt steeds meer op de grond terecht. Het besef begint steeds meer te komen.
En nou vond Papa het tijd om ook even aandacht te vragen, zo van dan wordt ie niet vergeten ;)
Laten we hopen dat alles meevalt, maar vooral hopen op God.

Oma de Ruijter zei

Zo is het meid. De enige houvast. Of zoals onze Catechismus het zo mooi zegt: Onze enige troost in leven en sterven.

Marjo zei

sterkte beiden, weet je ik ging voor de hoedjes, sjaaltjes, brrrrr koud ding op je hoofd en ik heb dan nog een dikke bos lang haar......

Joke mag ik de foto van de kaart pikken, ik was zelf vergeten er een foto van te maken

Oma de Ruijter zei

Tuurlijk mag je die foto van de kaart. En ik denk ook dat ik voor de hoedjes ga hoor. Heb het tegenwoordig al snel koud dus dan ook nog zo een koude badmuts voor misschien erg weinig resultaat....

Aukje de Kort zei

Lieve Joke,

Afgelopen zomer een week door mogen brengen aan het einde van de gang. De verpleging op de afdeling is daar echt SUPER. Ondanks dat niemand daar tijd door wil brengen zorgen ze er erg goed voor dat je je toch op je gemak voelt.
Ik denk regelmatig aan je en vind je een kanjer! Heel veel sterkte voor jou en iedereen dicht om jou heen.

Lieve groeten, Aukje