zondag 21 april 2013

Pensioen.

Het zat er natuurlijk al aan te komen en was ook al voorspeld. Maar sinds gisteren is mijn haarborstel met pensioen! We hebben er een feestje van gemaakt en de onderstaande foto,s laten zien hoe dat ging.

Je weet dat met deze chemo die ik krijg je haren dus uitvallen. En vanaf dag één kijk je elke dag in je doucheputje of er ook haren liggen. Je haalt elke dag je handen door je haar om te zien of ze al loslaten. Als je s,morgens wakker wordt dan kijk je op je kussen. En dat duurde dan tot de 14 de dag. Op woensdag kreeg ik echt haarpijn. Het deed best wel pijn moet ik zeggen. Net of je haar in een staart had gezeten en
weer los werd gemaakt. Dat deed ook altijd zeer. Donderdag lagen er dus haren in het putje, en kon ik al wat plukjes los halen. Maar vanmorgen had ik overal haren onder de douche. In mijn gezicht en overal op mijn lijf. En elke keer kwamen er mee. Dus het was tijd voor de tondeuse. Eerst mochten de kleinkinderen helpen met opruimen van de meeste plukken. Dus die hebben naar hartelust getrokken aan mijn haren. Dat deed geen pijn want ze zaten al los. Maar op een gegeven moment deed het wel zeer dus toen kon Joke de tondeuse gaan gebruiken. Daarna heeft ze mijn koppie nog even met scheerschuim en een scheermes behandeld. En toen was het meeste er wel af. Er zit op sommige plekken nog wel wat stoppels maar er zitten ook al grote kale plekken. Ze vinden het vreemd maar ook al snel weer gewoon. Nu lijkt u op opa. En ik moet buiten wel wat op doen want Timo zou zo niet naar buiten willen. Maar ik doe maar gewoon zoals ik me voel. Wil ik een muts op dan doe ik dat maar ik zal echt niet altijd met een muts op gaan lopen. Het is nu eenmaal zo en over een jaar zien we wel weer.Maar ik lijk nu op mijn vader en jongste broer. Wel vreemd om te zien....
Het is vreemd om je te bedenken dat er geen haar van je hoofd vallen kan zonder de wil van de Hemelse Vader.En dat nu dus bijna al mijn haren al gevallen zijn. Toch mag dan zondag 1 mij tot troost zijn en zo ervaar ik dat ook.



Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven niet mijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben , die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart , dat zonder de wil van mijn hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan , ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet , waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van het eeuwige leven verzekert , en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.

3 opmerkingen:

jokiedebeer zei

Wauw wat gaan jullie hier top mee om zeg. Kijk nou toch eens al die kids om je heen als of er een voorstelling begint.
Jij heb een mooi hoedje op gezet
Maar ik zet mijn petje af voor jou

Liefs Joke

Joke Vermanen zei

Wat een leuke woordspeling Joke!

Maar Mam, U kunt het niet beter zeggen dan met zondag 1 inderdaad.
We nemen alles zoals het komt. En gedeelde smart is halve smart!

Elizabeth zei

Joke... ik zie je reactie op mijn blog en kijk dus ook even op de jouwe.
Ik ga je volgen. Wat moedig zoals je ermee omgaat...maar ook dat krijg je erbij van onze Hemelse Vader...
Ik wens je zoveel sterkte en wijsheid en vertrouwen toe...maar ook diegenen die om je heen staan.