vrijdag 26 juli 2013

Eindelijk dan toch een bericht.....

Niet dat het slecht gaat met me, maar meer dat ik niet echt kan typen. Mijn vingertoppen zijn super gevoelig en doen pijn. Dus als je dan moet typen is dat wat lastig. Nu probeer ik zoveel mogelijk mijn vingers plat te houden zodat er minder met de toppen getypt wordt. Hopelijk lukt het me dan nu om mijn blog bij te werken.
In eerste instantie ging het aardig. De eerste vier dagen zijn bij deze kuur het zwaarst zeggen ze. Maar bij mij gaat het altijd later mis.Nu was ik de eerste vier dagen niet lekker en had een ernstig griep gevoel. Maar dat was uit te houden. De meeste tijd was ik op. Slapen ging slecht door de pepmiddelen. Dus ik sliep per nacht hooguit een drie uurtjes. Maar dat gaat over denk ik dan.
Tot dag 9 ging het dus best wel goed naar omstandigheden.  Toen sloeg het darm probleem toe. Elk half uur op de wc en heftige persweeën, en het resultaat? Geen kind in ieder geval. Maar verder was het ook bijna niets. En dan die heftige krampen er bij, was geen pretje. Ook weer koorts. Dus het ging even niet meer goed. Dat heeft vier dagen geduurd. Het was mij onduidelijk of het nu diarree was of obstipatie. Ik heb dus de eerste dagen diarree remmers gebruikt en de laatste dag een drankje om juist wel te gaan. Daarna ging het beter. Dus eigenlijk heb ik niks te klagen.
Behalve dat mijn vingerstoppen en tenen erg pijnlijk zijn. Mijn vel van mijn tenen af gaat, en een gedeelte gevoelloos is. Het lopen gaat wat moeizaam en het typen dus.
Verder ben ik slaap aan het inhalen. Dus ik lig nu s,avonds op tijd op bed en slaap dan lekker door tot s,morgens half zeven. Dan ben ik klaar wakker, maar ik ga dan s,middags  nog een twee uurtjes slapen. Dus dat komt wel goed. Ik ben verder veel buiten. Lekker op mijn stoel, achter de paardenstal met het zicht op onze kippen. (nooit geweten dat die zo rustgevend konden zijn). En zorgen dat ik uit de zon blijf. Dus Casper sleept de parasol de hele dag om mij heen. Alhoewel ik best lang in de schaduw van de stal kan zitten. Het is een lekker plekje. En daar zit ik dan te lezen. Veel anders kan ik niet, wat ik overigens soms ook erg frustrerend vind. Ik zou wel weer eens gewoon alles zelf willen doen......en gewoon willen kunnen handwerken. Maar dat is toch wel een kwestie van geduld hebben (niet mijn sterkste kant) 
Ook zou ik wel weer eens gewoon lekker willen kunnen eten. Ik kan me wel voorstellen hoe het allemaal smaakt maar als ik dan een hap neem......ahum. Ook dat is dan weer het minst erge.
Maar ik zal eens opgeven wat ik dus per dag eet.
Ik begin met een bakje geitenyoghert. Daar doe ik in: een halve appel geraspt, of een paar aardbeien, of ander fruit. Geen banaan want die smaakt naar meel en verder niet. Heb je wel eens een hap meel genomen? Nu zo smaakt het dan. Dus die niet. Maar verder probeer ik zo toch aan mijn fruit te komen. Dan tot de lunch niets meer. Daar neem ik een bakje met noedels, of een kop soep. Ik probeer wel elke keer of ik al iets anders kan eten maar dat is tot nu toe niet aan de orde. Noedels en soep slik je zo door. En aangezien mijn mond ook even niet meewerkt is dat het makkelijkst.
Na het slaapje probeer ik weer iets met fruit te eten. Gisteren heb ik heerlijke kersen gegeten, die ook naar kersen smaakten! Gekregen van iemand uit de gemeente van Smilde. Daar zijn er nog van over dus die ga ik vandaag nemen.
Met het diner eet ik gewoon mee. Dus groente. Dat vooral. Twee groentelepels groente en dat is dan het makkelijkst met: bloemkool, witlof, spinazie. Al de andere dingen zijn lastiger te eten. Maar ik doe het wel.
In ieder geval twee groentelepels moet ik van mijzelf eten.
Dan voor het slapen gaan neem ik nog een bakje geitenyoghert omdat ik dan weer medicijnen moet innemen en dat doe ik liever niet op een lege maag. En dat is buiten de thee en het water wat ik drink eigenlijk alles wat ik eet en drink.
Nog een week en dan krijg ik mijn vijfde chemo. Ik hoop dat die net zo zal verlopen als deze want dan is het wel te doen. Ik ben zelfs met Casper sr mee geweest om nieuwe broeken te kopen! Dus dat wil wat zeggen.
 
Psalm 90.
Here, Gij zijt ons een toevlucht geweest
van geslacht tot geslacht;
eer de bergen geboren waren,
en Gij aarde en wereld hadt voortgebracht,
ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God. 
 
P.s Soms is het lastig kiezen wat ik nu bij mijn blog zal plaatsen als plaatjes. Maar bovenstaande kunstwerk is van Hannah, en de kaarten van Timo en Joran. Ik zou ook graag de achterkant laten zien want dat hebben ze natuurlijk zelf geschreven. En dat is geweldig voor een Oma, maar toch laat ik de mooie plaatjes zien. En houd het beschrevene geheim.....

5 opmerkingen:

Joke Vermanen zei

En de kaartjes zeggen eigenlijk wel genoeg toch?

leida zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Oma de Ruijter zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
leida zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
LEIDA zei

FIJN DAT JE ER NAAR GAAT KIJKEN

IK LEEF ERG MET JE MEE EN WENS JE HEEL VEEL STERKTE MET DE LAATSTE CHEMO.

IK BLIJF BIDDEN