Vandaag mocht ik dan weer voor het eerst sinds een paar maanden naar de oncoloog. En ja, je hebt allerlei twijfels. En angsten. Zou het goed zijn of niet? Is dat wat ik voel wel goed of niet?
En eerlijk gezegd kan hij dat dus ook gewoon niet zeggen. Het is toch weer een kwestie van vertrouwen. Vertrouwen in je eigen lichaam maar vooral vertrouwen op God. Die toch heel mijn leven in Zijn hand heeft.
Ik heb nog steeds nawerking van de bestraling. Ik krijg rode plekken van het "verbranden " en mijn borst wordt harder. Dus lastig te voelen of er nu verkeerd weefsel groeit. Ook hij kon dat niet goed voelen. Maar aangezien ik in maart naar de Mamma poli moet en daar dan ook weer door de pletmachine moet, zal ik dan daar uitsluitsel over krijgen.
Hij heeft mij andere hormoon tabletten voorgeschreven. Meestal krijg je 2 en half jaar de ene en dan nog eens 2 en half jaar de andere hormonen. Maar aangezien ik weer eens alle bijwerkingen heb die je maar kunt krijgen van deze is het beter om gelijk over te gaan op de tweede soort. Ook daar zijn bijwerkingen van te verwachten. Alleen kan ik dan zelf bepalen of en welke bijwerkingen voor mij het best te dragen zijn. Ik heb de eerste nu een half jaar geslikt, en nu mag ik dan de tweede weer een tijd proberen. Ik hoop dat de bijwerkingen daarvan beter te doen zijn. Ik hoop vooral dat ik me niet meer zo somber ga voelen, want dat is heel vervelend. Daar wordt ik gewoon chagrijnig van mezelf van. Omdat ik die volgende tabletten ga slikken moet ik ook een Osteoporose onderzoek krijgen. Dan meten ze de botdichtheid op. Omdat deze pillen dus de bijwerking hebben dat je botontkalking krijgt. Daar moet ik dan wel weer vit D en calcium voor bij slikken, maar ze houden dat dus goed in de gaten. Maar verder was hij tevreden. En ik eigenlijk ook wel.
Vorig jaar op 16 februari ontdekte ik bij mij zelf het knobbeltje en nu zijn we al weer een jaar verder.
Er is veel gebeurd in het afgelopen jaar. En we hopen en bidden voor een beter "nieuw" jaar. Maar toch heb ik alles kunnen dragen al was het soms bijna onmenselijk.
Wat een zegen dat al mijn bekommernissen gelegd mogen worden bij Gods troon.
1 opmerking:
Het jaar is inderdaad bijna rond, een heel heftig jaar. Maar we zijn weer terug bij het begin. Vertrouwen op je eigen lichaam én God inderdaad. Maar hoe dan ook hij ís er voor ons!
Een reactie posten